Porozumienia dystrybucyjne (wertykalne) nie są uznawane za praktyki ograniczające konkurencję, o ile nie zawierają zakazanych prawem antymonopolowym postanowień. Ponadto, jeżeli którakolwiek ze stron takiego porozumienia dysponuje udziałem rynkowym przekraczającym określony ustawowo poziom, porozumienie musi być oceniane z większą ostrożnością, gdyż nadal może być zakazane na podstawie ogólnych reguł prawa konkurencji.
Od wielu lat Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) nakłada wysokie kary na producentów i dystrybutorów, gdy uzgadniają sztywne lub minimalne ceny odsprzedaży (resale price maintenance, RPM). Również Komisja Europejska (KE) przejawia coraz większą aktywność w tym obszarze, przede wszystkim w sektorze e-commerce.
Poza powyższymi rodzajami praktyk, polskie prawo antymonopolowe do kategorii klauzul zakazanych w porozumieniach dystrybucyjnych zalicza również ograniczanie swobody dystrybutorów w ustalaniu terytoriów czy grup klientów, do których mogą oni adresować swoją ofertę. Ten zakaz dotyczy w szczególności handlu internetowego (e-commerce).
Kancelaria Hansberry Tomkiel doradza Klientom jak formułować politykę handlową w relacjach pomiędzy dystrybutorami, dostawcami i nabywcami towarów lub usług aby zapewnić zgodność z prawem antymonopolowym.
Gdy organ ochrony konkurencji postawił już zarzuty dotyczące określonego porozumienia dystrybucyjnego, we współpracy z Klientem identyfikujemy fakty i poszukujemy argumentów usprawiedliwiających daną praktykę rynkową. Prezentujemy je organowi ochrony konkurencji, współpracując z ekonomistami wyspecjalizowanymi w tego typu analizach i ekspertami rynku.
Gdy porozumienie nosi natomiast znamiona praktyki ograniczającej konkurencję, Kancelaria Hansberry Tomkiel pomaga Klientowi w określaniu dostępnych środków prawnych w celu zminimalizowania potencjalnych sankcji. Przykładem są: program łagodzenia kar leniency lub polubowne zakończenia postępowania antymonopolowego.
Nasze doświadczenie obejmuje m.in.