Decyzje zobowiązujące w sprawach przeciwdziałania nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej

Sprawy dotyczące nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Prezes UOKiK) zwykł rozstrzygać na dwa sposoby – albo stwierdzając naruszenie i nakładając bardzo wysokie kary pieniężne, albo wydając decyzje zobowiązujące. W tym artykule przyglądam się tym ostatnim decyzjom, będącym przejawem bardziej spolegliwego podejścia organu ochrony konkurencji, w duchu negocjacyjnego stosowania prawa.

Wprowadzenie

Prezes UOKiK stoi na straży uczciwości w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi, chroniąc dostawców tych produktów przed nieuczciwym wykorzystywaniem względem nich przewagi kontraktowej przez nabywców, a także słabszych nabywców przed podobnymi nieuczciwymi praktykami silniejszych dostawców[1]. Jak pokazałem w poprzednim tekście poświęconym tej części orzecznictwa Prezesa UOKiK[2], w większej liczbie spraw z tego zakresu nie były nakładane kary pieniężne, a przedsiębiorca miał szansę polubownie zakończyć swój kontakt z organem ochrony konkurencji: w drodze zobowiązania do działań kończących kwestionowane działania i usuwających jego skutki. Na dwadzieścia jeden decyzji w sprawach nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej[3] w dwunastu Prezes UOKiK wydał decyzje zobowiązujące.

Zakończenie postępowania w drodze decyzji zobowiązującej jest dla przedsiębiorcy szansą na uniknięcie dotkliwych konsekwencji. W takiej decyzji Prezes UOKiK zgadza się zakończyć postępowanie zobowiązując przedsiębiorcę do wykonania zaproponowanego przezeń zobowiązania „do podjęcia lub zaniechania określonych działań w celu zaprzestania naruszeń lub usunięcia ich skutków”[4]. Przedsiębiorca musi zrealizować określone zobowiązanie, ale nie jest stwierdzane naruszenie prawa i nie są na przedsiębiorcę nakładane kary pieniężne[5]. A skoro tak, dobrze jest przyjrzeć się zobowiązaniom, jakie Prezes UOKiK akceptował jako wystarczające do polubownego zakończenia sprawy.

Pierwsza decyzja zobowiązująca

Pierwsza w historii decyzja Prezesa UOKiK w sprawie nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej była zarazem decyzją zobowiązującą.

W wydanej w 2018 r. decyzji nr RBG-3/2018 w sprawie spółki Cykoria SA (producenta m.in. koncentratów spożywczych, suszów warzyw i owoców oraz przypraw) została przez Prezesa UOKiK zakwestionowana jako nieuczciwa praktyka polegająca na nieokreślaniu przez Cykoria SA w relacjach z dostawcami korzenia marchwi sposobu wyznaczania terminów odbioru dostaw (gdyby były znane, można by lepiej planować dostawy, zapewniając równomierny odbiór surowca od wszystkich dostawców). Kwestionowano też zobowiązanie dostawców do zgody na potrącenie z należnej im zapłaty 0,5% tytułem składek na rzecz Związku Producentów Cykorii Przemysłowej i Warzyw oraz wyznaczenie terminu płatności nie w relacji do daty pojedynczej zrealizowanej dostawy, ale wszystkich dostaw w danym miesiącu. Prezes UOKiK zgodził się zakończyć sprawę polubownie akceptując zobowiązania spółki do zmiany postanowień wzorców umów wiążących dostawców marchwi:

określenie dłuższych terminów dostaw, tak aby producent mógł zaplanować zbiory zakontraktowanego surowca,
skrócenie okresu skupu surowca i w efekcie wyeliminowanie ryzyka utraty części plonów z uwagi na warunki atmosferyczne,
zagwarantowanie odbioru surowca w 85% do końca roku, w którym zawarto umowę kontraktacji przy zachowaniu proporcjonalności skupu w poszczególnych miesiącach,
zmianę postanowień dotyczących terminów płatności: skrócenie okresu oczekiwania na zapłatę do 45 dni od dostawy lub otrzymania faktury,
wykreślenie postanowienia o opłacie na rzecz związku plantatorów.

Decyzje zobowiązujące w roku 2019

W roku 2019 Prezes UOKiK wydał decyzje zobowiązaniowe już w czterech sprawach.

W sprawie spółki Rauch Polska Sp. z o.o., będącej producentem soków, Prezes UOKiK wydał decyzję nr RBG-14/2019. Dotyczyła ona stosowanych przez tego przedsiębiorcę umownych zasad ustalania ceny za skupowane owoce, które były oparte o niejasne kryteria. Dostawcy otrzymywali tylko mało precyzyjne informacje dot. zależności ceny od np. jakości dostarczanych produktów lub wielkości popytu. Uniemożliwiało to dostawcom ustalenie kwoty zapłaty za dostawę, jakiej mogli się spodziewać. Zakwestionowane zostało także wydłużanie terminów płatności za dostarczane owoce w stosunku do deklarowanego w umowie terminu zapłaty. Wspomnianą decyzją zaakceptowane zostało zobowiązanie spółki do:

zmodyfikowania umowy z dostawcami owoców i warzyw przez wprowadzenie ustalanych z góry minimalnych cen zakupu owoców i stałych cen zakupu warzyw,
umożliwienie dostawcom weryfikowania jakości owoców, jeśli spółka stwierdziła ich zły stan i na tej podstawie obniżała cenę (uznano, że koszty ponownego badania będzie ponosić strona przegrana),
udzielenia dostawcom prawa odstąpienia od konkretnej dostawy w przypadku braku porozumienia co do ceny,
zwiększenia zakupów bezpośrednio od producentów owoców i warzyw,
zorganizowania wewnętrznego monitoringu płatności (aby nie dochodziło do opóźnień),
przeprowadzenia audytu terminowości płatności faktur i uregulowania opóźnionych płatności wykazanych w tym audycie.

W decyzji nr RBG-7/2019 Prezes UOKiK zaakceptował zobowiązania spółki Südzucker Polska SA, której zarzucono nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej w stosunku do plantatorów buraków cukrowych. Naruszenie miało polegać na ustalaniu części ceny za buraki cukrowe w sposób uniemożliwiający jej weryfikację przez dostawców: bez ujawniania im dokładnych podstaw i kryteriów ustalania ceny (dostawcy znali tylko część stawki będącą ceną gwarantowaną). Zakwestionowano także ustalanie przez spółkę w umowach kontraktacji zbyt długich terminów płatności, przekraczających wynikające z przepisów 60 dni. Za odpowiednie do zakończenia sprawy Prezes UOKiK uznał zobowiązanie spółki do:

doręczenia przedstawicielom plantatorów informacji będących podstawą do ustalenia kwoty należnej im innej niż gwarantowana część ceny buraków,
wprowadzenia obowiązku przedstawiania tych informacji we wzorcach umów kontraktacji,
umożliwienia plantatorom weryfikacji wyliczeń cenowych spółki przez udział ich przedstawicieli w posiedzeniach specjalnej komisji w ramach koncernu Südzucker.

Decyzją nr RBG-9/2019 Prezes UOKiK zakończył postępowanie w sprawie Döhler Sp. z o.o., będącej wraz ze spółkami zależnymi producentem koncentratu jabłkowego i trudniącej się przetwórstwem owoców miękkich. W tym przypadku zastrzeżenia Prezesa UOKiK wzbudziły stosowane w umowach kontraktacji sposoby ustalenia ceny za skupowane owoce według kryteriów uniemożliwiających dostawcy określenie jej wysokości. Problematyczne było też nieuzasadnione wydłużanie umownych terminów płatności za dostarczone owoce (przez ustalenie płatności w terminie 90 dni od daty wystawienia faktury lub przekraczanie umownych terminów płatności). Polubowne zakończenie sprawy umożliwiło zobowiązanie przedsiębiorcy do wprowadzenie zmian postanowień wzorców umów poprzez:

ujednolicenie nazewnictwa umów i ich podział ze względu na zasady ustalania ceny, skrócenie umownych terminów płatności do 30 dni od daty dostawy (rolnicy ryczałtowi) lub 60 dni od daty wystawienia faktury (inni dostawcy),
wprowadzenie w umowach, w których nie będzie określana cena stała za dostarczane produkty rolne cen minimalnych i stosownej modyfikacji postanowień dot. cen,
ułatwienie dostawcom korzystania z przyjętego przez spółkę programu finansowania dostawców pozwalającego otrzymać przez dostawcę należności przed terminem płatności (spółka zobowiązała się też partycypować w kosztach tego programu i zorganizować dla dostawców szkolenia dot. jego zasad),
przeprowadzenie audytu terminowości płatności faktur i zapłaty dostawcom z odsetkami należności zaległych, które audyt ustali.

W decyzji nr RBG-11/2019 Prezes UOKiK zajął się z kolei praktykami Real SA, spółki działającej w sektorze przetwórstwa owoców i warzyw, w tym produkcją koncentratów owocowych, aromatów oraz przecierów. Zakwestionowana przez Prezesa UOKiK praktyka polegała na ustaleniu w umowach z dostawcami nieuzasadnienie długich terminów płatności za dostarczane owoce (do 6 miesięcy od daty wystawienia faktury) oraz przekraczanie tych terminów płatności. W tym przypadku za adekwatne do zamknięcia postępowania Prezes UOKIK uznał zobowiązanie przedsiębiorcy do:

skrócenia umownych terminów płatności do 30 dni od daty dostawy (rolnicy indywidualni) lub 60 dni od daty wystawienia faktury (pozostali dostawcy),
przeprowadzenia wewnętrznego audytu terminowości płatności faktur, a w efekcie zapłaty zaległych należności.

Praktyka Prezesa UOKiK w roku 2021

Żadna decyzja zobowiązująca w sprawach nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej nie została wydana w 2020 r.[6] Natomiast w roku 2021 wydana została jedna decyzja przyjmująca zobowiązania.

Decyzja nr RPZ-7/2021 zakończyła postępowanie w sprawie możliwego naruszenia zakazu nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej przez spółkę SCA PR POLSKA Sp. z o.o. Sprawa ta dotyczyła zarzutu nieuzasadnionego wydłużania terminów płatności za dostarczone produkty rolne i spożywcze wobec dostawców tych produktów. Sprawę zakończyło przyjęcie przez skarżoną spółkę zobowiązania do:

zapłaty faktur opóźnionych wraz z odsetkami,
wprowadzenia zmian w umowach przyspieszających płatności na rzecz dostawców przez eliminację uzależniania od dostarczenia prawidłowo wystawionej faktury VAT zapłaty za całą fakturę (w tym także za tę część, która zastrzeżeń nie budziła).

Decyzje zobowiązujące w roku 2023

Do roku 2023 trzeba było czekać na kolejne decyzje zobowiązujące kończące postępowania w sprawie nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej[7]. W tym roku przyjęte zostały zobowiązania aż w pięciu sprawach.

Przedmiotem zainteresowania Prezesa UOKiK ponownie były praktyki rynkowe spółki SCA PR POLSKA Sp. z o.o. Decyzją nr DPK-1/2023 zakończono postępowanie w sprawie podejrzenia naruszeń mających wynikać z: (I) zawierania przez tę spółkę z dostawcami produktów rolnych i rolno-spożywczych umów określających warunki współpracy, w tym rabaty, na dany rok już po jego rozpoczęciu, z obowiązkiem uwzględnienia nowych warunków z mocą wsteczną, (II) uzyskiwania przez spółkę od dostawców rabatów retrospektywnych za zrealizowanie ustalonego przez strony obrotu, gdy próg obrotu, od którego osiągnięcia w momencie ustalania warunków współpracy na dany okres uzależniły udzielenie rabatu, nie został zrealizowany w trakcie tego okresu lub uzyskiwanie rabatów w wysokości wyższej niż wynikałoby to z ustalonego uprzednio i rzeczywiście zrealizowanego progu obrotowego. Prezes UOKiK zaakceptował zakończenie postępowanie przyjmując zobowiązanie SCA PR do:

zaprzestania zawierania umów określających warunki rabatów na dany rok już po jego rozpoczęciu, z obowiązkiem uwzględnienia nowych warunków z mocą wsteczną,
zmiany zakwestionowanych zasad uzyskiwania rabatów retrospektywnych,
zwrotu dostawcom z odsetkami kwot pobranych jako rabaty na podstawie zasad zakwestionowanych przez Prezesa UOKiK.

Inna sprawa zakończona w tym roku zobowiązaniami dotyczyła praktyk spółki Pfeifer & Langen Polska SA. Decyzją nr RBG-5/2023 zakończono postępowanie w sprawie zobowiązywania przez spółkę dostawców buraków cukrowych do zakupu nasion stosowanych do ich siewu wyłącznie od Pfeifer & Langen, z zastrzeżeniem odmowy zakupu buraków cukrowych wyhodowanych z innych nasion. W zobowiązaniu zaakceptowanym przez Prezesa UOKiK na mocy wskazanej wyżej decyzji spółka zobowiązała się:

dopuścić, aby dostawca buraków mógł stosować nasiona z listy odmian ustalonej z odpowiednimi przedstawicielami związków dostawców buraków cukrowych zakupionych od Pfeifer & Langen albo innych podmiotów dających gwarancję należytej jakości, autentyczności pochodzenia i identyfikowalności,
dopuścić stosowanie nasiona spoza ww. listy, jeżeli spełniają określone wymogi dające gwarancję jakości buraków cukrowych i bezpieczeństwa żywności (po uprzednim zgłoszeniu i udokumentowaniu, pod warunkiem że dopuszczono je do obrotu w Polsce, zarejestrowano w odpowiednych rejestrach, wyprodukowano z użyciem zapraw dopuszczonych w Polsce i kupiono bezpośrednio od producenta lub profesjonalnego dystrybutora).

Zakończone zostało również postępowanie w sprawie praktyk Spółdzielni Mleczarskiej „Mlekpol”. Decyzją nr RBG-4/2023 zakończono postępowanie dotyczące możliwego naruszenia zakazu nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej wskutek:

utrudniania przez Spółdzielnię dostawcom mleka (spółdzielcom) pełnej informacji o obowiązujących ich warunkach dostaw,
uniemożliwiania im sprzedaży innym niż Spółdzielnia podmiotom mleka, którego odbiór przez Spółdzielnię został wstrzymany decyzją administracyjną,
uniemożliwiania dostawcom mleka weryfikacji wyników badań jakościowych mleka mających wpływ na płaconą im cenę,
umownego zagwarantowania sobie przez Spółdzielnię prawa obniżenia ceny mleka mimo utrzymywanej jakości i dostaw zgodnych z umową oraz do jednostronnej zmiany cennika skupu, także z mocą wsteczną, przy braku jasnych zasad zawiadamiania dostawcy o zmianie cennika,
uregulowania w niejasny sposób kar i innych sankcji nakładanych na dostawców, a także możliwość nadmiernego kumulowania tych sankcji,
kształtowania treści stosunku umownego z dostawcami mleka w sposób utrudniający im zwolnienie się z obowiązku świadczenia dostaw w przypadku wystąpienia okoliczności niezależnych od nich (w tym siły wyższej).

Wskazaną decyzją Prezes UOKiK przyjął zobowiązanie Spółdzielni do opracowania i stosowania wobec dotychczasowych i nowych dostawców mleka nowego wzorca umownego uwzględniającego następujące założenia:

wszelkie istotne wymogi dot. dostaw mleka mają znaleźć się w umowie lub załącznikach,
dostawcy mogą sprzedawać innym podmiotom na cele niespożywcze mleko, którego odbiór przez Spółdzielnię został wstrzymany,
cena mleka nie może być obniżona z powodu wypowiedzenia umowy,
Spółdzielnia nie dokona zmian cennika skupu mleka bez zgody dostawcy,
sprecyzowane zostaną umownie zasady powiadamiania dostawcy o zmianie cennika, który nie będzie obowiązywać w stosunku do danego dostawcy przy braku zgody (wyraźnej lub milczącej w sposób określony w umowie),
umownie uregulowane zostaną kary umowne i inne sankcje wobec dostawców mleka tak, aby wykluczyć nadmierną ich kumulację i arbitralne stosowanie,
umożliwi się dostawcy mleka zwolnienia się z obowiązku dostawcy z uwagi na niezależne od niego okoliczności,
umożliwi się dostawcy mleka weryfikację wyników badań jakościowych mleka.

Ponadto przewidziano zapłatę rekompensaty tym dostawcom, którym obniżono cenę mleka jedynie z powodu wypowiedzenia umowy, pomimo zachowania warunków dostaw mleka wraz z odsetkami.

Z kolei decyzją nr RBG-14/2023 zakończone zostało postępowanie przeciwko spółce Agri Plus Sp. z o.o. W postępowaniu dotyczącym tej spółki kwestionowane było: obciążanie przez nią dostawców trzody chlewnej działających w systemie tuczu kontraktowego nadmiernym ryzykiem przez uzależnianie wysokości wynagrodzenia dostawcy od efektu tuczu, które nie są zależne od rolnika (tymczasem na efekt tuczu mają wpływ okoliczności, za które odpowiada nabywca, gdyż on zapewnia warchlaki do tuczu, paszę, opiekę weterynaryjną i formułuje zalecenia dot. chowu). Jak stwierdził Prezes UOKiK: „zlecający tucz obniżali ceny w przypadku nieosiągnięcia przez rolnika zamierzonych celów, nawet jeśli sami dostarczyli zwierzęta w stanie, który uniemożliwiał osiągnięcie wymaganej wagi lub wadliwą paszę”[8]. Spółka zobowiązała się:

wprowadzić dłuższe terminy weryfikacji przez rolników dostarczonych zwierząt i pasz,
wprowadzić procedurę reklamacji dostarczanych warchlaków (w ramach której rolnik może skorzystać z pomocy weterynarza) oraz pasz[9].

W tym samym roku wydana została także decyzja nr RBG-15/2023, dotycząca praktyk spółki Agrifirm Polska Sp. z o.o. polegających na obciążaniu dostawców trzody chlewnej działających w systemie tuczu kontraktowego nadmiernym ryzykiem przez uzależnianie wysokości wynagrodzenia dostawcy od efektu tuczu, które nie są zależne od rolnika. Zobowiązanie przyjęte przez Prezesa UOKiK polegało na:

zobowiązaniu waloryzacji cen dla dostawcy w przypadku wzrostu ponoszonych przezeń kosztów mediów,
ponoszenia kosztów szczepień gdy zwierzęta nie były szczepione przed przybyciem do prowadzącego tucz kontraktowy,
modyfikacji zasad, w tym terminów reklamacji dostarczanej trzody i pasz,
zorganizowania szkoleń dla rolników na temat sposobów poprawy wyników produkcyjnych i zasad współpracy, w tym zasad waloryzacji.

Najnowsza decyzja zobowiązująca

W roku 2024 upubliczniona została dotąd jedna decyzja zobowiązująca (decyzja nr DPK-1/2024) dotycząca praktyk Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Kole polegających na zagwarantowaniu sobie w umowach z dostawcami mleka prawa jednostronnej zmiany cennika skupu mleka, prawa do obniżania ceny skupu mleka w oparciu o kryteria (wyniki badań jakościowych mleka), których dostawcy nie mogli zweryfikować oraz wymagania od dostawców zwrotu części wypłaconych premii w przypadku zmiany odbiorcy. W tym przypadku kończącym postępowanie zobowiązaniem przyjętym przez Prezesa UOKiK było zobowiązanie Spółdzielni do zmiany umów z dostawcami mleka w sposób eliminujący kwestionowane postanowienia, a także zapewnienie dostawcom możliwości weryfikacji wyników badań jakościowych.

Podsumowanie

W ciągu kilku lat polskiej regulacji przeciwdziałania nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej Prezes UOKiK wielokrotnie godził się na polubowne kończenie spraw, w drodze proponowanych przez przedsiębiorcę zobowiązań, które umożliwiały szybkie (po wydaniu decyzji, w terminie w niej określonym) zakończenie stanu niezgodności z prawem. Znacznie większy w sprawach przewagi kontraktowej procentowy udział decyzji zobowiązujących w ogóle decyzji, gdy porównać to do jakiejkolwiek innej kategorii spraw rozstrzyganych przez Prezesa UOKiK[10], nakazuje uważnie przyglądać się zobowiązaniom akceptowanym przez organ ochrony konkurencji.

Decyzje zobowiązujące dotyczyły praktyk nabywców produktów rolnych i spożywczych, którym Prezes UOKiK zarzucał nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej wobec dostawców tych produktów. Zobowiązania nie koncentrowały się na określonych rynkach, dotykając wielu branż związanych z produkcją rolno-spożywczą, takich jak skup mleka, skup owoców i warzyw, buraków cukrowych czy hodowla w systemie tuczu kontraktowego.

Akceptowane przez Prezesa UOKiK zobowiązania dotyczyły przede wszystkim zmiany umów z dostawcami produktów rolnych, tak aby nie zawierały już zakwestionowanych warunków. Aby trwale wyeliminować zidentyfikowane zagrożenia, wymagane było wprowadzenie stosownych zmian zarówno w obowiązujących jak i w przyszłych umowach z dostawcami.

Efektem przyjętych przez przedsiębiorców zobowiązań bywała także zmiana warunków cenowych dostawy, np. waloryzacja cen za dostarczane produkty lub zagwarantowanie dostawcy możliwości weryfikacji, czy dostawca miał prawo obniżyć cenę[11].

Zobowiązania polegały też na podjęciu działań w celu zlikwidowania istniejących opóźnień w płatnościach i wdrożenie środków zapobiegających temu w przyszłości[12].

Prezes UOKiK czynił także użytek z rekompensaty publicznej. Miała ona na celu zrekompensowanie dostawcom niższych cen za dostarczane produkty, obniżonych w oparciu o nieuczciwe, zdaniem Prezesa UOKiK, zasady[13].

Niniejszy przegląd decyzji zobowiązujących w sprawach przeciwdziałania nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej ma pomóc przedsiębiorcom działającym w tej branży ustalić, jakie praktyki mogą naruszać prawo. Jednak przede wszystkim ma pomóc zorientować się w rodzajach działań, jakie można zaproponować Prezesowi UOKiK w charakterze zobowiązań. Chociaż w różnych sprawach inne środki mogą być uznane za odpowiednie do zaprzestania naruszeń lub usunięcia ich skutków, to już wydane przez Prezesa UOKiK decyzje mogą być inspiracją dla przedsiębiorcy, gdy po usłyszeniu zarzutów zechce zaproponować zobowiązania w swojej sprawie.

Przypisy

[1] Kompetencje Prezesa UOKiK wynikają z ustawy z 17.11.2021 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1773). Wcześniej obowiązywała ustawa z 15.12.2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1213).

[2] Szerzej: G. Materna, Przeciwdziałanie nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej, czyli między licznymi zobowiązaniami a wysokimi karami.

[3] Uwzględniłem dane za okres do 31.08.2024 r. na podstawie sprawozdań z działalności UOKiK oraz informacji na stronie internetowej UOKiK.

[4] Art. 32 Ustawy o przewadze kontraktowej.

[5] Kary mogą wynosić do 3% rocznego obrotu przedsiębiorcy. Zob. art. 42 ust. 1 Ustawy o przewadze kontraktowej.

[6] Prezes UOKiK wydał wtedy dwie decyzje stwierdzające naruszenie: nr RBG-13/2020 „Jeronimo Martins Polska” oraz nr RBG-11/2020 „Appol”.

[7] W roku 2022 Prezes UOKiK wydał za to trzy decyzje nakładające kary pieniężne za stwierdzone nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej (nr RBG-14/2022 „Agri Plus”, nr RBG-9/2022 „PolishAgri”, nr RBG-2/2022 „Cefetra Polska”).

[8] Artykuł na stronie UOKiK pt. „Tucz kontraktowy – dwie decyzje zobowiązujące”, https://uokik.gov.pl/tucz-kontraktowy-dwie-decyzje-zobowiazujace

[9] Spółka już wcześniej zwaloryzowała stawki płacone rolnikom i zrezygnowała z umownego uprawnienia do obniżenia cen dostarczanych jej przez rolnika świń gdy tylko część z nich nie spełnia limitów wagowych. Zob. artykuł na stronie UOKiK pt. „Tucz kontraktowy – dwie decyzje zobowiązujące”, https://uokik.gov.pl/tucz-kontraktowy-dwie-decyzje-zobowiazujace

[10] Bardziej szczegółowo na temat stosunku decyzji zobowiązujących do innych form rozstrzygnięcia spraw dotyczących przewagi kontraktowej, spraw antymonopolowych i spraw konsumenckich, zob. G. Materna, Przeciwdziałanie nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej, czyli między licznymi zobowiązaniami a wysokimi karami.

[11] Por. decyzje Prezesa UOKiK nr RBG-4/2023, DPK-1/2023 i nr DPK-1/2024.

[12] Por. decyzje Prezesa UOKiK nr RBG-9/2019, RBG-11/2019 i nr RPZ-7/2021

[13] Por. decyzje Prezesa UOKiK nr RPZ-7/2021 i nr RBG-4/2023.

tagi: decyzja zobowiązująca Prezes UOKiK produkty rolne produkty spożywcze przeciwdziałanie nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej przewaga kontraktowa skup buraków cukrowych skup mleka skup owoców i warzyw skup produktów rolnych i rolno-spożywczych spółdzielnie mleczarskie system tuczu kontraktowego zobowiązania